sobota, 31 grudnia 2016

Nowy Rok będzie wyjątkowy


Na ogół bywa tak, że gdy "coś" się kończy, zaczyna się inne "coś", a Nowy Rok jest przede wszystkim po to, by oddzielić grubą kreską to co było, od tego co będzie - oczywiście z solidnym założeniem, że to nowe będzie zdecydowanie lepsze od poprzedniego.

Nowy rok skłania do refleksji. Zastanawiamy się też, dlaczego ten, który minął był taki, a nie inny, porównujemy go z poprzednim i robimy postanowienia, by kolejny był zdecydowanie lepszy.

Mój rok 2016 był dość szczególny. Przede wszystkim ogromnie pracowity, choć prawdziwe efekty będzie widać dopiero w roku 2017. Był też dla mnie dość trudny, zwłaszcza jego połowa, kiedy popsuło się wiele rzeczy - jak to w życiu bywa - zgodnie z efektem domina, prawie jednocześnie. ;) Zła passa trwała przez kilka miesięcy, a potem rozbłysło światełko w tunelu. Z końcem roku udało mi się wreszcie do niego dotrzeć i mam nadzieję, że uda mi się wytrwać w jego blasku dłużej, niż tylko kolejny rok. Wiele wskazuje na to, że wszystko zmierza ku dobremu, i choć nie wszystko jeszcze udało się naprawić, wierzę, że już niebawem tak się stanie. 

Postanowiłam, że rok 2017 będzie absolutnie wyjątkowy. Mam wiele planów, które już zaczęłam realizować i mam nadzieję, że efekty będą takie, jak sobie założyłam. :)

Wam życzę dokładnie tego samego. Siły i wytrwania w noworocznych postanowieniach, wiary, optymizmu
i dużo,dużo szczęścia na każdy kolejny dzień.

środa, 30 listopada 2016

Całkiem nowy początek

Całkiem nowej powieści, która właśnie się pisze, i na którą trzeba będzie jeszcze trochę poczekać. Ale mimo to zapraszam już teraz do przeczytania jej pierwszych roboczych akapitów, które bardzo pasują, przede wszystkim klimatem, do tego, co jest teraz.

niedziela, 20 listopada 2016

Bez owijania w bawełnę

Tak powinien brzmieć podtytuł książki Roberta Biedronia "Pod prąd". Albo ewentualnie "Prosto z mostu, ale tak, by przy okazji nikomu nie wskoczyć na głowę". Bo Robert Biedroń na wszystkie zadane mu pytania - te w książce, i te podczas spotkania poprowadzonego przez dr hab. Bernadettę Darską, odpowiada jednoznacznie, albo nie odpowiada wcale, jeśli nie chce bądź nie może i o tym również mówi wprost. Pewnie nie każdemu te odpowiedzi - niekiedy kontrowersyjne, będą się podobały, kilka nie podobało się i mnie, jednak nie sposób nie docenić  dominującej w nich szczerości.
Poza tym trudno byłoby znaleźć dwoje ludzi, którzy zgadzaliby się w każdej kwestii. Tak to już jest, że wszyscy pięknie się różnimy, pod wieloma różnymi względami, i dlatego każdy jest na swój sposób wyjątkowy. ;)

piątek, 11 listopada 2016

Jak to robią Amerykanie?

I nie, nie będzie o wyborach w USA. ;)

Będzie o książce, a właściwie o jej amerykańskiej autorce. :)

Po "Inną niż wszystkie" sięgnęłam absolutnym przypadkiem, właściwie tylko dlatego, że miałam  niewątpliwą przyjemność poznać osobiście autorkę powieści - Joshilyn Jackson. We wrześniu tego została gościem honorowym Festiwalu Literatury Kobiet w Siedlcach

Oczywiście o tym, że poczułam potężny przymus, by wspomnianą książkę przeczytać nie był wyłącznie fakt poznania autorki, znam bardzo wiele polskich autorek i autorów i nie sięgam po wszystkie książki. Tutaj o moim wyborze zadecydowało coś zupełnie innego. 

niedziela, 6 listopada 2016

Dawno nie byłam na spacerze

Jesień, to taka dziwna pora roku. Niby piękna, kolorowa, nastrojowa, ale... No właśnie, dla mnie ostatnio więcej jest tego "ale", bo zimno, bo mokro, bo za szybko ciemno, bo przez to czasem niewiele się chce...

Poza tym mnie jesień na ogół kojarzy się z czekaniem. Na to, aż znów wyrośnie, zakwitnie, zaowocuje, i co najważniejsze ogrzeje. Z utęsknieniem czekam na następne lato, na to wyjątkowo, bo tego lata oprócz słońca będzie coś jeszcze - na półkach w księgarni aż dwie  moje nowe książki. Pierwsza - zanim jeszcze się to lato zacznie, druga wraz z jego końcem. Będzie też jeszcze jedna - mniej więcej w środku lata, ale ta wówczas prawdopodobnie dopiero trafi do wydawcy.

czwartek, 20 października 2016

Postanowiłam zabrać głos w sprawie memuaru

Muszę, ponieważ ów nieszczęsny memuar wraca do mnie jak bumerang.

Na okrągło, nieustannie i wciąż...

Częściej niż o cokolwiek jestem pytana właśnie o to. Dlaczego memuar? Skąd to dziwne, pretensjonalne (to nie moje określenie!) archaiczne słowo i dlaczego właśnie ono znalazło się w "Sekrecie Zegarmistrza"?

Otóż dlatego, że inne nie pasowałoby bardziej. Bo zwykły pamiętnik lub dziennik (które zresztą pojawiają się wymiennie) nie zawierają w sobie aż tyle pożądanej treści. Wszak memuar, to pamiętnik babki, antenatki, pisany bardzo dawno temu, tak jak ten powieściowy. W dodatku francuskie pochodzenie słowa jest również uzasadnione, bo jego autorką była Emilie de Fleury.

Przykro mi, jeśli ktoś wcześniej nie zetknął się z tym słowem, ale może jakimś plusem jest to, że się z nim przy okazji zaznajomił? :) Sama bardzo lubię takie momenty, gdy czytając książkę widzę słowo, którego dotąd nie znałam. Nie każde udaje mi się zaadaptować je na tyle, by używać go w języku codziennym, ale większość tak. I to jest dla mnie dodatkowy, jakże pozytywny efekt uboczny czytania książek dla przyjemności.

Natomiast dobra wiadomość jest taka, że w kolejnej powieści memuaru nie będzie.
Będzie za to karabela. ;)


czwartek, 13 października 2016

No to sobie nie polatałam ;)


A mogłabym, gdybym tylko spróbowała pewnego specyfiku. Na razie jednak nie spróbowałam. 

Dlaczego?

O tym napiszę dalej.

A na razie wrócę do poprzedniego wpisu blogowego, tego o uśmiechu. Zamieściłam tam króciutki filmik pokazujący złudzenie optyczne. Nagrałam go podczas Europejskiej Nocy Naukowców w Olsztynie, gdzie było mnóstwo podobnych atrakcji. Jednak nie dla nich tam pojechałam, ale dla specyfiku, o którym pisałam wyżej i jak najbardziej poważnego wykładu profesora Stanisława Czachorowskiego o czarownicach i maści do latania.


Tak, właśnie tak, maści do latania. :)

piątek, 7 października 2016

O uśmiechu... przewrotnie ;)

Dziś jest podobno Dzień Uśmiechu. :)
Dlatego napiszę trochę przewrotnie, nie o uśmiechu, ale o jego braku. Ogólnie, nie tylko teraz, gdy pogoda na zewnątrz nie nastraja do pogody ducha, gdy pada, dmucha i wcześnie za oknem robi się szaro, bo to miałoby jakieś usprawiedliwienie. Tymczasem zapominamy o uśmiechu nawet w pełnym słońcu, lub nie mamy ochoty się uśmiechać, brakuje nam powodu, lub po prostu dlatego, że takim jesteśmy dziwnym narodem. I nie, wcale nie jesteśmy smutni dla zasady. Powód częstego przygnębienia leży gdzie indziej. Gdzie? Tam, gdzie tak naprawdę wcale go nie ma.

Brzmi bez sensu?

Bo jest bez sensu. :)


Niestety mimo to istnieje w naszej kulturze i trzyma się dobrze.

Na dowód - przykład:

niedziela, 18 września 2016

Taka nowa myśl

Nadal poprawiam skończoną już powieść, ale jedną nogą całkiem mocno stoję w nowej. Wiem, o czym będzie, znam jej bohaterów i poukładane mam najważniejsze wątki. Nic, tylko pisać, ale... Przeszkadza mi w tym pewna nowa myśl, która zrodziła się przy pewnej bratysławskiej ławeczce.


niedziela, 4 września 2016

Pisarki po godzinach ;)

Wpadły do mnie w ostatnim dniu wakacji, południowym i północnym wiatrem, (zresztą same jak wicherki, co widać na zdjęciach) fantastyczne pisarki. To był krótki,  ale intensywny czas, którym w maleńkiej części dzielę się z Wami. W maleńkiej,  ponieważ spotkanie miało charakter wyłącznie prywatny, więc naturalnie nie pokażę wszystkiego ;),  a jedynie to, co już sobie za przyzwoleniem wszystkich zainteresowanych hula na facebooku.

Zdjęcia,  które mówią same za siebie.

Na spacerze. W tle - jezioro Orzyc w Zalesiu (fot. M. Warda)

niedziela, 21 sierpnia 2016

Powrót do raju i bujanie na trzy sposoby. :)

Po licznych wyjazdach i tułaniu się po miejscach mniej lub bardziej (ze zdecydowanym wskazaniem na bardziej) przyjemnych, nadszedł czas powrotu do pracy, domowej rzeczywistości i... mojego osobistego raju, bo przecież nie samą pracą człowiek żyje. 
Można też zawsze jedno i drugie pożytecznie połączyć, bo podobno bujanie ogromnie pozytywnie wpływa na pracę mózgu i pomaga w koncentracji, więc z zapałem i codziennie bujam się!  :)


czwartek, 4 sierpnia 2016

Seks na plaży


Tytuł posta nie będzie kontrowersyjny, jeśli skojarzony zostanie z popularnym (pysznym zresztą) drinkiem z palemką. Będzie, jeśli zostanie potraktowany dosłownie, w pełnym wszystkich trzech słów znaczeniu, wprost i bez ogródek. I właśnie w tej drugiej, duuużo mniej pruderyjnej wersji znaleźć go można w jednej z moich powieści, ale... mimo to nie w takiej postaci, jak mogłaby być widziana owa, hmm... sytuacja, którą to został obalony pewien mit.

poniedziałek, 25 lipca 2016

Pocztówki z wakacji


W każdym miasteczku najciekawsze są miejsca, gdzie rzadko docierają turyści, czyli ciasne uliczki, gdzie suszy się pranie, cudze podwórka i otwarte okna przez które ucieka zapach jedzenia i dźwięki rozmów. Kwintesencja lokalnego klimatu. Coś fantastycznego...
To dlatego bohaterki "Sekretu zegarmistrza" zwiedzają prowansalskie zaułki zamiast głównej promenady pełnej kramów z pamiątkami. Sama zawsze zwiedzam podobnie. :)

poniedziałek, 11 lipca 2016

Gdy słonko przygrzewa

I gdy grzeje zbyt mocno, człowiek w końcu szuka cienia. Dokładnie tak, jak te owieczki, które jakby nie dostrzegały, że słoneczko dalej przypala im ... ogonki. ;)

sobota, 9 lipca 2016

O bałwankach z kamieni i głębszym sensie życia ;)

Zdjęcie z wakacji sprzed kilku lat. 
Zrobione przypadkiem, w trakcie przejazdu skądś dokądś, na przydrożnym parkingu w Słowenii. W tym roku będę przejeżdżać w pobliżu tego miejsca, dlatego sobie o nim przypomniałam. Również dlatego, że coś ważnego mi uświadomiło.

sobota, 2 lipca 2016

Daj się przekonać!

Tak brzmi nazwa jednego z koktajli, o których postanowiłam dziś napisać. 

Wybrałam go, ponieważ chciałabym Was przekonać do ich picia. "Koktajle"  dla zdrowia, urody, dobrego samopoczucia i wielu innych powodów, które zostały ułożone w rozdziały w trzech tomach przepisów autorstwa Katarzyny Błażejewskiej-Stuhr. 

Autorka jest dietetykiem klinicznym i psychodietetykiem i to był główny powód (zaufanie do kompetencji profesjonalistki), dla którego wybrałam właśnie tę, a nie inną pozycję (bo podobnych znalazłam więcej), gdy postanowiłam zrezygnować z aptecznych suplementów diety, ponieważ dla mnie równie ważny jak smak jest  cel, dla którego piję koktajl. 

wtorek, 28 czerwca 2016

O mojej słabej silnej woli ;)

Jeden z moich najpiękniejszych urodzinowych prezentów - książka, ale absolutnie wyjątkowa, bo wręczona osobiście przez samą Autorkę! 
A to jeszcze nie wszystko, ponieważ w środku znalazłam wcale nie mniejszą (o ile nie większą) niespodziankę, widoczną na zdjęciu obok.

poniedziałek, 27 czerwca 2016

Sobotnio-niedzielna cisza...

... przed burzą. ;)

Albo po burzy, bo na Warmii przez całą niedzielę grzmiało i padało okrutnie.
W dodatku przez najbliższych kilka sobót i niedziel nie będzie sobotnich cytatów, albowiem są wakacje. :)

Offtopów za to będzie więcej, już nie niedzielnych, ale zwyczajnych, codziennych, choć już nie tak regularnych jak dotychczas. A postów (bo wakacje) będzie troszkę mniej. ;)

Postaram się jednak pisać możliwie często, o różnych sprawach - o tym, co się u mnie właśnie dzieje (a  niedługo będzie się trochę działo!), co czytam (tu trochę też nietypowo), i od czasu do czasu o moim pisaniu, przynajmniej dopóki nie skończę, albo nie poznam terminu publikacji moich kolejnych dwóch (tak, tak, dwóch!) powieści.

piątek, 24 czerwca 2016

Jedzmy kwiatki i konfiturę z fiołków!

Jeśli ktoś przeczytał "Sekret zegarmistrza", wie, jak ważną rolę odgrywa w powieści konfitura z fiołków. Nie mogę oczywiście zdradzić jaką.;) Mogłabym za to spróbować opisać jej smak, jednak niewiele znajduję przymiotników, by go właściwie określić. 

To samo dotyczy lodów fiołkowych, których można skosztować w Prowansji. Fioletowe i słodkie - te określenia będą chyba najwłaściwsze.

środa, 22 czerwca 2016

Zachodni wiatr spienione goni faleeee ;)

Tak mi się śpiewa mimowolnie, bo wakacje coraz bliżej, moje również, dlatego odliczam niecierpliwie dni!

Wśród zdjęć z poprzednich wyjazdów znalazłam takie, które idealnie pasuje mi do nastroju. Morze, plaża i potężny, ale ciepluteńki wiatr wzbijający spienione kołtuny na kilka metrów w górę. Coś fantastycznego!



Moim wakacyjnym wspomnieniem sprzed kilku lat podzieliłam się uczciwie również z bohaterkami "Sekretu zegarmistrza". Takie właśnie było morze w Nicei w lipcu 2007 roku:

poniedziałek, 20 czerwca 2016

Dziękuję!

źródło: imged.pl
Dziękuję, bardzo dziękuję za trzymanie kciuków za dziś. Ogromnie mi to pomogło.

Już jest po wszystkim i nie jest co prawda zanadto różowo, ale mimo że siedzi we mnie cała masa optymizmu, realizm nie pozwolił na oczekiwanie choćby najbledszego odcienia różu.Dlatego nie czekałam. 

Jest przecież tyle innych, przyjaznych człowiekowi kolorów. ;) Na przykład zieleń. Soczysty, letni kolor nadziei, a ja zielony lubię nawet bardziej niż różowy, i tego zamierzam się trzymać. :)

Jest też jeszcze inna, całkiem dobra strona medalu. Wygląda na to, że najnowszą powieść skończę nieco szybciej, niż planowałam. Tym razem deadline wyznaczył mi nie wydawca, ale mój własny organizm, a rozsądek podpowiada mi, by z nim nie dyskutować. Dlatego jak tylko postawię ostatnią kropkę, robię sobie wymuszoną przerwę. Trochę na odpoczynek, a trochę na naprawę tego, co się w międzyczasie zepsuło, a właściwie całkiem dosłowną wymianę zepsutych części na całkiem nowe. Wtedy poproszę Was o trzymanie kciuków kolejny raz. :)

Teraz jednak zabieram się z całą mocą do pisania i w związku z tym już niebawem znów zmieniam lokal na dużo bardziej klimatyczny i sprzyjającej wenie. :)

niedziela, 19 czerwca 2016

Dziś mam do Was offtopową prośbę

Jutro jest dla mnie bardzo ważny dzień. Czekam na wiadomość od której wiele, naprawdę wiele zależy. Właśnie z tego powodu i paru innych spraw jest mnie tutaj ostatnio troszkę mniej, mam nadzieję, że to tylko chwilowe i niedługo już będzie wszystko jak dawniej.
Jutro wszystko się rozstrzygnie.
Bardzo się tego boję i dlatego  chciałabym Was prosić o mocne trzymanie kciuków.

Obiecuję, że w poniedziałek wieczorem napiszę, czy poskutkowało. :)

sobota, 18 czerwca 2016

piątek, 17 czerwca 2016

Tak się jakoś poukładało


Co może być lepsze od dnia wolnego od pracy?
NIESPODZIEWANY dzień wolny od pracy. A jeszcze lepsze od niego są CZTERY dni wolne od pracy.

To właśnie mnie czeka w najbliższym czasie.

Cudownie! :)

( I nie, nie będę myśleć, ile przez to będę miała zaległości. Pomyślę o tym za 4 dni.)

środa, 15 czerwca 2016

Coś miłego

Upiekłam dziś sobie tort. Niestety nie zdążyłam zrobić zdjęcia - co pewnie też oznacza, że był bardziej smaczny, niż piękny ;), dlatego post ilustruję innym, ale takim, które pobudzi te same obszary wyobraźni i odpowiednie kubki smakowe.

Tort upiekłam po to, żeby zmienić - nie poprawić, ale właśnie zmienić mój obecny nastrój. Pomyślałam, że nawet jeśli to się nie powiedzie, wtedy będę miała chociaż tort, a to też jest miłe. :)
Nie chodziło mi jednak o zwyczajne zajadanie smutków, ale o coś zupełnie innego. Pomóc miało samo robienie tortu. Zdecydowałam się na czekoladowy, z dużą ilością rumowego ponczu, z tłustym serkiem. Całość tonęła w słodkiej frużelinie wiśniowej (tak jak wspomniałam wyżej, efekt nie był zbyt spektakularny :)). Powstała świadomie skonstruowana bomba kaloryczna, z której ani jednak kaloria nie powędrowała w fałdki, ale gdzieś do serducha, albo jak kto woli do szyszynki, bo podobno to ona odpowiada za dobry nastrój.

wtorek, 14 czerwca 2016

Stagnacja

Lena nie nakręciła zegarów. Albo wszystkie trybiki zostały zablokowane czymś, właściwie nie mam pojęcia czym.

Czuję się trochę jak osiołek, któremu dano w więcej niż w jeden żłób, a on nie tylko nie wie, który wybrać, ale chętnie pokosztowałby coś zupełnie innego. 
Tylko po co?


Mam nadzieję, że do jutra odpowiem sobie na to pytanie i wtedy wreszcie coś napiszę. Na blogu też, i dla odmiany coś wyjątkowo miłego. Pewnie mnie też zrobi się wtedy miło.
A przynajmniej taką mam nadzieję. ;)

poniedziałek, 13 czerwca 2016

Dziś nie napiszę nic


Prawię nic, ponieważ po raz pierwszy nie wiem co miałabym napisać. 
Nie wiem też, jak się właściwie czuję, i co czuję.
Dostałam dziś dużo różnych wiadomości i nie potrafię zdecydować, czy są dla mnie dobre, czy też złe. 
Potrzebuję chwili na zastanowienie...

niedziela, 12 czerwca 2016

Niedzielny offtop i sweter cioci Mani

Z wełny od ciocinych owiec. Wydziergany przez nią na wzór tego z plakatu (pisałam o tym tu - klik), gdy byłam nastolatką. Pamiętam, jak ciocia pieczołowicie liczyła krzyżyki na wyrysowanym wcześniej schemacie i oczka na swoich drutach. Miała wielki talent plastyczny, umiała wyczarowywać prawdziwe cuda, nie tylko z włóczki, ale z niemal wszystkiego, co wpadło jej w ręce.

Zgodnie z obietnicą sweter wydobyłam dziś z pudła z pamiątkami, a nawet przymierzyłam. Okazało się, że wbrew temu, co pisałam wcześniej, wcale nie jest za mały. Właściwie nie wiem dlaczego postanowiłam, że nie będę go już nosić. Bo raczej nie dlatego, że przez kota Sylwestra i Tweety'ego już mi nie wypada.

sobota, 11 czerwca 2016

Cytat na sobotę - od Mani

Kolejny z serii, pochodzący z bloga prowadzonego przez bohaterkę "Bluszczu prowincjonalnego".
Trochę przez wzgląd na mój wczorajszy post, bo blog - ten powieściowy, nosi nazwę Maniobajanie.



piątek, 10 czerwca 2016

Ciocia Mania


Właściwie moja ciocia Mania, choć stopień spowinowacenia, bo nawet nie pokrewieństwa między nami niezbyt bliski - jej teściowa była siostrą mojego dziadka.

Ciocia Mania mieszkała w maleńkiej podlaskiej wsi położonej niedaleko rzeki Wissy.

Wspólnie z wujkiem Stasiem hodowali owce i uprawiali tytoń. Po ich podwórku często pałętały się pawie, bażanty, sarny, jelenie i tym podobne zwierzaki, które gdzieś z nieznanego mi do dziś powodu tam zaplątywały się między te domowe.

czwartek, 9 czerwca 2016

Coś do posłuchania w trakcie opalania ;)

Wczoraj polecałam wakacyjne czytanie, dziś trochę przewrotnie przypominam o audiobookach. Na razie tylko (lub "aż") wydane zostały w takiej formie "Tajemnice Luizy Bein" i "Kołysanka dla Rosalie", dostępne m.in. w Empikach, Matrasach i na aros.pl - tu tylko do 12 czerwca w dużej promocji.

Fragmenty do posłuchania znajdziecie na stronie  Storybox - klik.

Koniec reklamy. ;) 

Jutro zapraszam na bardzo specjalny i trochę osobisty wpis.

środa, 8 czerwca 2016

Dlaczego tak lubię czerwiec?

Bo lubię, i to bardzo. :) Może dlatego, że właśnie w czerwcu przyszłam na świat? Albo dlatego, że wtedy tak miło się czeka na wszystko co wyrasta, dojrzewa i za chwilę będzie ogromnie smaczne. Truskawki, czereśnie, poziomki, jagody; sałatę, rzodkiewki, szczypiorek i całą resztę. Czeka się też na wakacje, bo wtedy jest więcej czasu na rzeczy, które się chce, a nie musi. Na przykład jest czas na czytanie bez ograniczeń, w dowolnym czasie, nie tylko przed snem, kilkadziesiąt wyrwanych z  późnego wieczoru minut, zanim oczy same zamkną się ze zmęczenia.

Może ze względu na to wszystko większość moich książek zaczyna się w czerwcu, tuż przed, albo na samym początku wakacji. A najbardziej czerwcowy i wakacyjny jest "Sekret zegarmistrza", w którym Lena pije kompot z czereśni i z utęsknieniem czeka na pierwsze papierówki, a Honorata robi konfiturę fiołkową z ostatnich fiołków kwitnących przy werandzie. Czerwcowa jest też jego druga część, która rozpoczyna się puszczaniem wianków w nurt Biebrzy w Noc Świętojańską. 

Dlatego zawsze pytana przez czytelników, którą z moich książek polecam na wakacje, zawsze w pierwszej kolejności wymieniam "Sekret zegarmistrza", dzięki któremu zwiedzicie z jego bohaterami nie tylko cudowne, swojskie Podlasie, ale i pachnącą lawendą i fiołkami Prowansję.

wtorek, 7 czerwca 2016

Plany na wakacje

Powoli się klarują, właściwie kolejne, bo wcześniejsze trzeba było przełożyć na inny, lepszy czas. Do niedawna miałam jechać tam, gdzie potoczy się akcja mojej kolejnej książki, jednak okazało się, że nie mogę, ponieważ muszę zostać ze względu na tę, którą piszę teraz. Tak się jakoś poskładało, poprzesuwało w czasie i namieszało, że wyszło jak chciało. ;) Widać tak miało być, a z efektu jestem zadowolona i nie mogę się go doczekać.

poniedziałek, 6 czerwca 2016

II Ogólnopolski Festiwal Czas na Książki w Ząbkowicach Śląskich

Podobno, żeby należycie odpocząć, należy wypoczywać tyle dni, ile się przepracowało. ;) Nie wiem, czy to dotyczy również czasu, który pracowity może nie był (a przynajmniej nie w ten klasyczny sposób), ale za to niezwykle obfitował wrażenia, w dodatku tak elektryzujące, że wciąż we mnie iskrzą. ;) Festiwal trwał dwa dni, więc myślę, że może jutro wreszcie trochę ochłonę.

Tymczasem - zapraszam na fotorelację! :)

 Sobota, samo południe, główny rynek w Ząbkowicach Śląskich - rozpoczyna się II Ogólnopolski Festiwal Czas na książki, którego pomysłodawczynią i główną sprawczynią jest Sylwia Winnik - autorka bloga Czas na Książki.

fot. K. Kordel

niedziela, 5 czerwca 2016

Niedzielny offtop i liliowy mistrz marketingu

Lilak Meyera.
Pozostałe lilaki, w tym ten zwyczajny - bez pospolity, który właśnie przekwita, mogłyby się od niego uczyć trudnej sztuki marketingu. Podobnie jak wiele innych drzew i krzewów. Kwitnące wiśnie, śliwy, jabłonie, akacje i najpiękniejsze ze wszystkich magnolie... Niemal wszystkie straciły już swoją wiosenną urodę, z wyjątkiem jego - Lilaka Mayera, największego spryciarza i cwaniaka, który nie dość, że odczekał by wystąpić prawie solo, to jeszcze kwitnie obficiej od swoich poprzedników, i pachnie też mocniej. Zwłaszcza teraz, gdy ciągle burze, a wieczorami parno.
Okoliczności przyrody też ma dużo bardziej sprzyjające - pięknie kontrastuje z zielenią, połyskuje w słońcu, zaprasza do towarzystwa w jego ciepłych promieniach.

Nie mógł wybrać lepszego czasu na tegoroczną premierę.
Mówiłam, prawdziwy mistrz marketingu. :)

piątek, 3 czerwca 2016

A może dacie się zaprosić w całkiem nowe miejsce?


Do tej pory trochę egoistycznie zapraszałam was literacko głównie na Podlasie. dziś dla odmiany proponuję Sudety i malownicze Malownicze. ;)

Miasteczko całkiem jak moje Bujany z "Bluszczu prowincjonalnego", "Sekretu zegarmistrza" i paru innych powieści, które przeczytacie, mam nadzieję, już niebawem,  bo choć tylko (albo "aż" ;) powieściowe, to dzięki tym powieściom właściwie prawdziwe. Jeśli nie wierzycie, możecie łatwo się o tym przekonać. Wystarczy sięgnąć po cały cykl powieści Magdaleny Kordel o Malowniczem, w tym tę najnowszą, "Nadzieje i marzenia", która właśnie trafiła do księgarń :).

Sama jeszcze nie zdążyłam przeczytać, ale obiecuję podzielić się wrażeniami zaraz po lekturze. :)

czwartek, 2 czerwca 2016

środa, 1 czerwca 2016

Dzień Dziecka

Tak naprawdę mam je dziś sama, bo siłą rzeczy przez większość dnia odpoczywam od pisania. Na szczęście wiem już, że mój laptop zostanie zreanimowany. ;)

Wypada jednak zrobić okolicznościowy wpis na blogu, więc robię, z doskoku i na szybko, bo na pożyczonym sprzęcie. 

 Pomyślałam sobie, że z okazji Dnia Dziecka napiszę, czy też raczej przyznam się, jakim sama byłam dzieckiem. Wbrew temu, co widać na załączonym zdjęciu nie byłam typową dziewczynką - długo musiałam szukać, żeby znaleźć takie, na którym mam na sobie sukienkę. Bo kiedyś (całkiem inaczej niż dziś, bo dziś uwielbiam sukienki) wolałam spodnie. W spodniach wygodniej było włazić na drzewa i przełazić przez płoty, bo od sukienek w takich sytuacjach odrywały się falbanki. Z dziewczyńskich zabaw lubiłam jedynie zabawę w dom, ale wtedy zajmowałam się głównie gotowaniem zup z błota, Nie odczuwałam potrzeby posiadania męża i dzieci, w zasadzie nie wiem dlaczego, wtedy specjalnie się nad tym nie zastanawiałam. Po prostu nie brałam takiej opcji pod uwagę, najważniejsza była kuchnia, garnki i naczynia zrobione z czego popadnie. Dziś również najważniejszym miejscem w moim domu jest właśnie kuchnia, jednak w przeciwieństwie do tego, co kiedyś, nie wyobrażam sobie domu bez rodziny, bez moich dzieci. :)


wtorek, 31 maja 2016

Chciałam, to mam...

Kilka dni temu pisałam, że bardzo chciałabym odpocząć. 
Ktoś się bardzo przejął moimi słowami, a raczej coś, czyli mój komputer, który sobie po prostu padł. Nawet nie bez ostrzeżenia, bo ostrzegał mnie od pewnego czasu, tyle że ja mu nie wierzyłam. I teraz mam. Odpoczynek. Przymusowy.
Dopiero jutro dowiem się, co dalej. Z moim komputerem, jego zawartością i całą resztą.

poniedziałek, 30 maja 2016

Na pogaduchy umawiam się z Sandrą Bullock


źródło: facebook
Mieszka niedaleko, więc mogę się z nią umawiać, choć przyznam, że ostatnio nieczęsto znajdujemy na to czas. To dlatego, że piszemy - obie, każda swoją opowieść.
Ale kiedy uda nam się w końcu spotkać, dużo rozmawiamy o książkach, możemy też się nimi wymieniać, bo obie mamy całkiem nieźle wyposażone biblioteczki i dużo polskich autorów. I od niedawna obie jesteśmy autorkami książek, choć tylko ona jest łudząco podobna do znanej aktorki. ;)

niedziela, 29 maja 2016

Niedzielny offtop o tym, co bym chciała, ale na razie nie mogę...

Bardzo chciałabym wreszcie odpocząć. Myślę o tym ostatnio bardzo intensywnie, a im więcej myślę, tym więcej pracuję, bo wtedy odpocznę szybciej. Z tego powodu jestem coraz bardziej zmęczona, więc znów myślę o odpoczynku. A wtedy pracuję więcej...



piątek, 27 maja 2016

Punkt kulminacyjny

Jeden z najtrudniejszych, ale i najważniejszych momentów w trakcie pisania powieści, gdy trzeba być ostrożnym i rozważnym w dobieraniu, słów by nie zepsuć całej historii i jednocześnie jak najszybciej przelewać te słowa na papier/plik, by nie uleciały. Gdy bolą palce, nadgarstki, oczy i głowa, a mimo to nie można przestać pisać. I gdy doba jest stanowczo za krótka, a każde spojrzenie na zegarek wywołuje bolesne o_matko_to_już_ta_godzina?

Jeszcze trochę, jeszcze trochę, a widać będzie wreszcie ostatni zakręt, a za nim wreszcie kropkę. Ostatnią. :)

czwartek, 26 maja 2016

Offtop - nieofftop z okazji Dnia Mamy


Nieofftop, bo offtopy miały nie być o książkach. Niestety, dość trudno mówić jest o czymkolwiek, nie zahaczając choćby tylko rożkiem o książki. ;)
A offtop być musi, bo dziś święto. Dzień Mamy.
Ja z kolei muszę, po prostu muszę pochwalić się prezentem, który dziś dostałam -  Własnoręcznie zrobiona zakładka do książki. Najpiękniejsza na świecie! :)

Wszystkim Mamom życzę tyle radości, ile tylko zdołają udźwignąć, szczęścia, ile są w stanie objąć i miłości bez żadnych limitów! :)

środa, 25 maja 2016

Co nieco o kance i drance ;)

Jakiś czas temu, przy okazji postu o kociubce (klik) wspominałam o regionalizmach. Dziś temat powrócił, właściwie przez przypadek, gdy zapytałam użytkowników facebooka, jak nazwaliby naczynie widoczne na zdjęciu (potrzebowałam tej informacji do książki). Nie byłam pewna, która nazwa właściwie funkcjonuje, i czy ta, której ja używam nie jest przypadkiem regionalizmem podlaskim. To dlatego, że słyszałam też inne określenia.

wtorek, 24 maja 2016

Gdy człowiek chce pobyć trochę sam...

Bo czasem bywa, że chce, zwłaszcza, kiedy akurat pisze powieść, ale niestety nie może...

Ponieważ skazany jest na nieuniknione towarzystwo. Zależnie od nastroju i aktualnego kaprysu "towarzystwa":

Z góry. ;)

niedziela, 22 maja 2016

Zwyczajowy offtop niedzielny i efekt motyla

Offtop jak zwykle, konsekwentnie nieksiążkowy, skoro sama tak ustaliłam, mimo że dusza i serce rwie się, żeby już teraz, dziś podzielić się wrażeniami z Warszawskich Targów Książki. 


Trudno, napiszę o tym jutro. ;)



Zresztą wrażeń było tyle, że do jutra raczej nie wystygną. Poza tym doszły do nich inne, takie o których mogę napisać już dziś, bo są zgodne z offtopowym regulaminem.