Dziś trochę prawdziwej magii...

Do premiery „Kołysanki dla Rosalie” zostało dokładnie miesiąc, 

dlatego myślę, że czas zacząć odliczenie…

Na dobry początek ilustracja, na którą natknęłam się przypadkowo, a która chyba najtrafniej i najwierniej oddaje treść powieści. Oto ona:

Źródło

I nie jest to wcale moja osobista, autorska wizja ;), 

ale rzeczywiście ten obrazek wiele mówi o treści „Kołysanki…”. 

Dziewczynka odpowiada wiekiem mojej Rosalie, wygląda jak ona, 
a jednorożec… 

On też pojawia się w powieści. Naprawdę! 

Na dowód załączam stosowny fragment:

„…dziki i wolny jednorożec jest skłonny ulec jedynie duszy, w której umarło wszystko, co stare, a narodziło się nowe. Lepsze. (…)

Mógł należeć tylko do tych, którzy mają czystą duszę, a żadna dusza nie może być czystsza od duszy dziecka.”

Mimo jednorożca i paru innych podobnych „elementów” fabularnych „Kołysanka dla Rosalie”, podobnie zresztą jak „Tajemnice Luizy Bein” NIE JEST powieścią fantazy!

Prócz zwyczajnej fikcji literackiej 
(łączonej z jak najbardziej realną historią) 

nie ma żadnych wątków fantastycznych. 

Jest za to odrobinę mistycyzmu i magii, 

ale takiej, z jaką czasem mamy do czynienia w realnym życiu. ;)

W poprzednim wpisie wyjawiłam, że „Kołysankę dla Rosalie” wiele łączy z pewnym bardzo znanym cyklem fantasy. 

Wbrew pozorom nie jest to tylko wspomniana magia, mistycyzm ani jednorożec, ale coś znacznie więcej.

Łączy je wspólne „źródło”.

Jakie?

O tym już jutro.

Zapraszam! J